Ciekawy kształt naczynia to zaledwie początek przygody poznawania nowych smaków. A jeśli w przygotowaniu danej potrawy mogą być obecni najbliżsi, posiłek traci swoją zwykłą nazwę na rzecz rodzinnego spotkania. A tych, w czasach wiecznego pośpiechu – nigdy za wiele.
W sprzedaży znaleźć możemy dużo naczyń wielozadaniowych – omówienie ich możliwości zostawimy sobie na inną okazję, by bliżej przyjrzeć się jednozadaniowcom – wąska specjalizacja to modne określenie, szukać jej będziemy dzisiaj w kuchni.
Na pierwszy ogień pójdzie wysoki garnek o bardzo charakterystycznym kształcie. Jeśli zajrzymy pod pokrywkę, zobaczymy że skrywa coś w środku – będzie to albo nieduży kosz z cienkich drucików, albo coś, co przypomina durszlak. W pierwszym przypadku do koszyczka z cienkich drucików wkłada się odpowiednio przygotowane (czyli oczyszczone) szparagi – mamy tu do czynienia z jednozadaniowym naczyniem sezonowym – garnkiem do gotowania szparagów. Najlepiej smakują, kiedy wyglądają podobnie jak w wiązce kupionej w sklepie – długie, odpowiednio ugotowane i przykryte na przykład sosem holenderskim albo chociaż sklarowanym masłem z bułką tartą – mniam!
W drugim przypadku mamy do czynienia z garnkiem całorocznym, bo czyż makaron – a do gotowania jego właśnie służy wydłużone naczynie z durszlakiem w środku – nie jest chętnie widziany na naszych talerzach w każdej porze roku? Bez trudu w takim naczyniu ugotujemy nawet długi makaron do spaghetti, a wewnętrzny durszlak ułatwi nam jego wyjęcie i ewentualne przelanie wodą (aby się nie kleił). Powstaje pytanie – czy do gotowania makaronu nie można użyć garnka do szparagów? Jednorazowa próba dokonania tego skutecznie nas zniechęci do kolejnych. Makaron jest przez cienkie druciki cięty na małe fragmenty, a dokładnie siateczkę oczyścić jest bardzo trudno…
Egzotycznie wygląda i egzotyczne smaki zapowiada garnek do przygotowania arabskiej potrawy tagine – specjalnie przyrządzonego mięsa z dodatkiem aromatycznych ziół i przypraw. Cechą charakterystyczną garnka jest pokrywka, która przypomina wysoki stożek.
Nieco bardziej popularne jest na naszych stołach danie przyrządzane wprost na stole, w jego centralnym miejscu – mowa o fondue. W garnku podgrzewanym od spodu płomieniem rozgrzewa się olej (jeśli przyrządzamy fondue mięsne, rybne lub warzywne) lub topi się żółty ser (w przypadku fondue serowego). Następnie za pomocą długich widelczyków moczy się w półpłynnym serze kawałki pieczywa lub w gorącym oleju smaży się niewielki kawałek mięsa, pieczarkę lub ulubione warzywo.
I przygotowanie, i konsumpcja fondue wymagają od uczestników spokojnych ruchów i tematów do omówienia, co w połączeniu z ciepłem bijącym od stołu daje niezapomniane przeżycie. Możemy je dodatkowo wzmóc, jeśli zamiast sera czy mięsa przygotujemy fondue rodem ze Szwajcarii – CZEKOLADOWE.
Smacznego!